Pracodawca musi zapewnić odpowiednią temperaturę w miejscu pracy - nie niższą niż 14 st. C. Wyjątkiem jest sytuacja kiedy nie pozwalają na to względy technologiczne. W takim przypadku pracodawca zobowiązany jest zapewnić pracownikowi źródło ciepła, ciepłe napoje oraz odzież ochronną. W pomieszczeniach biurowych oraz w tych, w których wykonywana jest lekka praca fizyczna, temperatura nie może być niższa niż 18 st. C.
Mam pytanie odnośnie temperatury w miejscu pracy. Pracuję w magazynie z innymi ludźmi przy składaniu towaru. W firmie wyłączyli ogrzewanie, bo oszczędzają na ludziach. Od początku sezonu jak i przy większym mrozie nie grzeją w ogóle. Temperatura wynosi 10 st. C, a na chłodni 8-9 st.C. Jak otworzą rampy przy dostawach to jest jeszcze zimniej. Nikt tego nie zgłosi, bo boi się zwolnienia. Prosimy o odpowiedź.Na pytanie odpowiada Marcin Janicki z Kancelarii BMJ Białobrzeska Miśkowiec Janicki Kancelarie Radców Prawnych.
Na wstępie należy wskazać, że
pracodawca nie może wyłączać urządzeń grzewczych w sposób dowolny i uwarunkowany jedynie względami ekonomicznymi. Na podstawie art. 237 (15) par. 1 Kodeksu pracy, Minister Pracy i Polityki Socjalnej wydał rozporządzenie w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (tj. z dnia 28 sierpnia 2003 r. Dz.U. Nr 169, poz. 1650), gdzie w par. 30 wskazano, że
"w pomieszczeniach pracy należy zapewnić temperaturę odpowiednią do rodzaju wykonywanej pracy (metod pracy i wysiłku fizycznego niezbędnego do jej wykonania) nie niższą niż 14 st. C (287 K), chyba że względy technologiczne na to nie pozwalają. W pomieszczeniach pracy, w których jest wykonywana lekka praca fizyczna, i w pomieszczeniach biurowych temperatura nie może być niższa niż 18 st. C (291 K)."
tak, kiedyś pracowałe(a)m
42%
tak, cały czas pracuję w takich warunkach
36%
nie, nigdy nie pracowałe(a)m w takiej temperaturze
22%
Na chwilę odejdę od paragrafów i postaram się wytłumaczyć co tak naprawdę ustawodawca chciał nam przekazać. Okazuje się bowiem, że ww. przepis nie ma charakteru bezwzględnego i
pracodawca może stosować niższe temperatury niż 14 st. C uzasadniając to względami technologicznymi. I teraz powstaje pytanie zasadnicze - co to są względy technologiczne i jak je rozumieć?
Sądy rozpatrujące podobne sprawy utrwaliły pogląd, zgodnie z którym "względy technologiczne" dotyczą sytuacji, w których ze względu na wielkość pomieszczenia i rodzaj wykonywanych tam prac, wymagających ciągłego ruchu, np. wózków widłowych na zewnątrz i unikania zmiany temperatury w okresie zimowym, nie jest możliwe zapewnienie w pomieszczeniu temperatury nie niższej niż 14°C albo nie ma możliwości na utrzymywanie dużych różnic temperatury w czasie procesu produkcji w hali w warunkach zimowych. Trzeba jednak przy tym pamiętać, że odstąpienie przez pracodawcę od wykonania obowiązku zapewnienia pracownikom odpowiedniej temperatury
w pomieszczeniach pracy może być usprawiedliwione względami technologicznymi, a nie jego sytuacją ekonomiczną. W przedstawionej sprawie zawarto informację, że to właśnie względy ekonomiczne zaważyły na ograniczeniu ogrzewania pomieszczeń. Trudno się będzie w takiej sytuacji tłumaczyć pracodawcy, że względy technologiczne na to nie pozwalają, skoro wcześniej na to pozwalały.
Można sobie wyobrazić również inną sytuację, w której pracodawca uzasadni wyłączenie ogrzewania wprowadzeniem nowych rozwiązań technologicznych, które nie pozwalają na utrzymywanie dużych różnic temperatury w czasie procesu produkcji w hali w warunkach zimowych.
W takim przypadku pracodawca jest zobowiązany zapewnić, w pobliżu miejsc pracy, pracownikom wykonującym prace na otwartej przestrzeni lub w nieogrzewanych pomieszczeniach, pomieszczenia umożliwiające im ogrzanie się oraz zmianę odzieży. Pomieszczenia te powinny być zaopatrzone w urządzenia do podgrzewania posiłków, a temperatura w nich panująca powinna wynosić co najmniej 16 st. C. Dodatkowo całkowita powierzchnia pomieszczenia nie może być mniejsza niż 8 m2. W razie gdy ze względu na rodzaje prac wykonywanych na otwartej przestrzeni w okresie zimowym nie jest możliwe zapewnienie pomieszczeń, o których mowa w poprzednim zdaniu, pracodawca powinien zapewnić pracownikom w pobliżu miejsca ich pracy odpowiednio urządzone źródła ciepła. Pracodawca jest również zobowiązany zapewnić takim pracownikom ciepłe napoje i ciepłą odzież ochronną.
Chyba wystarczy już tej teorii a czas przejść do praktycznej strony jej egzekwowania od pracodawców niewykonujących swoich obowiązków w tym zakresie.
Przede wszystkim za nieprzestrzeganie przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy pracodawca może zostać ukarany grzywną w kwocie do 30 000 zł. Taką grzywnę może jednak nałożyć wyłącznie sąd w postępowaniu wszczętym na podstawie wniosku złożonego przez inspektora pracy lub pokrzywdzonych pracowników.
Trzeba również pamiętać, że inspektor Państwowej Inspekcji Pracy ma prawo przeprowadzenia kontroli bez uprzedzenia i o każdej porze dnia i nocy. Jest on również upoważniony do swobodnego poruszania się po terenie podmiotu kontrolowanego bez obowiązku uzyskiwania przepustki oraz jest zwolniony od rewizji osobistej, także w przypadku, jeżeli przewiduje ją wewnętrzny regulamin podmiotu kontrolowanego. Może również odstąpić od zgłaszania swojej obecności podmiotowi kontrolowanemu, gdy zgłoszenie to mogłoby mieć wpływ na wynik kontroli.
Co istotne
kontrolujący nie ma prawa ujawnić, że przeprowadza kontrolę na podstawie skargi, chyba że zgłaszający skargę wyrazi na to pisemną zgodę. Skutkiem takiej kontroli jest przeważnie nakazanie usunięcia stwierdzonych uchybień w ustalonym terminie w przypadku, gdy naruszenie dotyczy przepisów, zasad bezpieczeństwa i higieny pracy. Wykroczenie uznaje się za popełnione dopiero wówczas gdy
osoba, na którą nałożono nakaz usunięcia nie wykona go w ustalonym terminie. W takim przypadku inspektor pracy może nałożyć grzywnę w postępowaniu mandatowym w wysokości do 500 zł.
Najmniej przyjemną informację pozostawiłem na sam koniec,
przyjmuje się bowiem, że skargi na pracodawców nie mogą być anonimowe. Inspektor pracy powinien co prawda podjąć działania kontrolne na podstawie anonimowego zgłoszenia stwierdzającego rażące naruszenie przepisów prawa praca, ale wobec dużej liczby kontroli nie ma co liczyć na przychylność organu.
Co zatem pozostaje pracownikom, którzy obawiają się współpracy inspektora pracy z pracodawcą? -
złożyć skargę, wskazując, że na podstawie art. 44 ust. 3 ustawy o państwowej inspekcji pracy nie wyrażają zgody na informowanie pracodawcy, że kontrola przeprowadzana jest na podstawie skargi, wskazując przy tym istotne naruszenia przepisów prawa pracy przez pracodawcę.
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii. 
