- Seniorzy do końca swoich dni powinni przebywać w swojej grupie rówieśniczej. Często słyszymy w ośrodku, że "będziemy przychodzić tu do śmierci" albo "chcemy tu umrzeć". Nam dziwnie się tego słucha, ale widać, że stworzyliśmy silne poczucie bezpieczeństwa w tym miejscu - mówi Jolanta Lipińska, kierownik Dziennego Domu Pomocy "Wajdeloty", który na co dzień pomaga osobom starszym, niepełnosprawnym i chorym oraz ich rodzinom. Rozmawialiśmy o tym, czym dla seniorów jest samotność i co jest największym wyzwaniem w podeszłym wieku.
- Starość ma swój naturalny przebieg, to naturalny okres, kiedy obniża się nasza sprawność fizyczna i intelektualna. Po przejściu na emeryturę wszystko zaczyna się kończyć i trzeba to sobie przetrawić i przemyśleć.W ośrodku znajdują schronienie?
2023-04-10 10:10
Niech nie oczekuje szacunku i miłości ten, kto żył pod katem sobie lub zaburzał relacje rodzinne na różnych płaszczyznach.
2023-04-10 10:59
2023-04-12 07:49
Ludzie teraz są bardziej świadomi. Jeśli pół życia senior tylko fałszywie dobry człowiek zatruwał relacje rodzinne musi liczyc się z ostracyzmem. Nie róbcie z młodych potworów. W normalnych rodzinach dba się o rodziców.
2023-04-10 11:33
Piszesz o patologi !
2023-04-10 10:26
2023-04-12 13:13
i bedzie, jak zagłosujesz na POKO
2023-04-10 10:27
Są domy seniora to jak wczasy dużo kolegów i koleżanek mozna sobie pogadać nie trzeba robić zakupów itp normalnie ciechocinek
2023-04-10 11:15
Opinia wyróżniona
Czym jestem starsza, tym bardziej doceniam rolę przyjaźni. Z wiekiem nie tylko pielęgnuje stare przyjaźnie, ale i zawieram nowe znajomosci. Wspólny spacer, czy zaproszenie na kawę, to czynności, które budują relację i umilają rzeczywistość.
2023-04-10 11:22
2023-04-10 12:22
2023-04-10 11:35
Iluzja !! Nie okłamuj rzeczywistości ! Nikt z koleżanek nie poda ci ,leku i szklanki wody ,jak będziesz leżeć w łóżku umierając . Taka prawda !
2023-04-10 12:47
Można widzieć świat w czarnych barwach, można w jasnych. Kwestia wyboru i postawy. Oczywiście można żyć i martwić się na zapas i dreptać w miejscu, można tez żyć i chwytać dzień na ile zdrowie i możliwości pozwolą.
2023-04-10 14:23
bo dzieci nie doceniają po latach tego wszystkiego, co od nas dostały i nie chcą nawet wpaść na kawę, mają lepsze plany :(
2023-04-11 09:53
2023-04-10 11:25
A co jest złego w samotności? Ja lubię samotność, zwierzęta, przyrodę, nie cierpię większości ludzi chyba nie muszę wymieniać negatywnych cech, pozytywnych jest bardzo mało, pozdro!
2023-04-10 11:36
Musisz być strasznym człowiekiem , że nie masz kolegów czy koleżanek !
2023-04-10 12:39
możliwe...ale codziennie dziękuję Bogu, że nie mam koleżanek i kolegów szczególnie takich jak ty....pozdro! Jak to leciało w piosence ,,chroń mnie od przyjaciół z wrogami sobie poradzę" ;-)
2023-04-11 21:59
Bo chciałabym się z kimś podzielić tym, co mi się spodobało, co zauważyłam, chciałabym kogoś przytulić.
Mam znajomych, to super ludzie, ale to nie to samo.
Ale staram się z tym pogodzić i robię to, co lubię, np. godzinami włóczę się z aparatem foto
2023-04-10 11:32
Jestem emerytką 7 lat. Nie czuję się samotna. Mam ładny dom, dużą działkę, 2 pieski, 5 uli z pszczołami. Czekam na prawdziwą wiosnę , będzie wysiew kwiatów, sprzątanie wokół domu, pogawędki z sąsiadami. Nareszcie odpoczywam po 40 latach odpowiedzialnej pracy.Nigdy się nie nudzę. Córki dobrze wykształcone, zamożne, pomagają, a zdrowie tez dopisuje. Oby jak najdłużej. A w letnie wieczory , na tarasie w towarzystwie żaby , ropuchy słuchamy naszych zadomowionych świerszczy. Telewizora nie mam. Dla zdrowotności.
2023-04-10 13:13
Emeryci mogą coś dowiedzieć się od młodszego pokolenia a młodsze pokolenie od starszych. To jedyne rozwiązanie.
2023-04-10 21:26
Mieszka prawie 100km dalej, jest wdową od 10 lat, całkowicie samodzielna, zdrowa, od kilku lat na emeryturze. Niby mogłaby jeszcze wiele, ale... Narzeka na samotność, ale sama nic z tym nie robi. Jedyne aktywności ją interesujące to dzwonienie do kogoś, odwiedzanie kogoś i wizyty kogoś u niej. Ciężko temu sprostać, a wtedy słyszę jak to ona sama siedzi. I czeka. Proponowaliśmy z żoną różne rzeczy, jest sport dla emerytów (kijki, spacery, pilates), biblioteka, klub filmowy, jakieś tam różne warsztaty - wszystko nie, bo jej to nie interesuje albo nie ma z kim iść, bo koleżanki albo jeszcze pracują albo mają mężów więc chodzą z mężami, a ona nie chce być w tym towarzystwie sama. Ciągle pytania, kiedy przyjedziemy, gdzie z dwójką przedszkolaków to nie jest takie proste. Bliżej się nie przeprowadzi, bo starych drzew się nie przesadza, poza tym ona nikogo tu nie zna, tylko nas. Staramy się dzwonić codziennie choć na chwilę i raz w miesiącu być, a wtedy jest takie uśmiechnięte zrezygnowanie, niby miło, ale od czasu do czasu pojawia się tekst, że ona taka samotna, że cudownie że przyjechaliśmy, że to jej jedyna radość, bo tak to sama siedzi, nikt się do niej nie odzywa. Łapię się na tym, że wolę nie dzwonić, nie jeździć, bo wracam bardziej zmęczony niż po tygodniu pracy.
2023-04-11 07:22
Szanowne Seniorki, uroda nie jest w pewnym wieku najważniejsza. Zadbajcie jednak o swoją skórę bo wulkany, pyrgle na twarzy wielkich rozmiarów mogą mieć podłoże nowotworowe.
2023-04-11 09:01
czeSiek
2023-04-11 13:39
2023-04-13 23:15
Dlatego się nie łączą, że faceci oczekują służącej, a kobietom już się nie widzi obsługiwać dziada na stare lata
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii.
