Praca
  • Kino
  • Mapa
  • Ogłoszenia
  • Forum
  • Komunikacja
  • Raport
Praca
Dodaj raport
Zdrowie Zdrowie
Facebook E-mail Messenger WhatsApp Kopiuj link Więcej

Życie na emeryturze. Czy seniorzy są skazani na samotność?

Piotr Kallalas
9 kwietnia 2023 (artykuł sprzed 1 roku) 
Opinie (144)

fot. mat. nadesłane

- Seniorzy do końca swoich dni powinni przebywać w swojej grupie rówieśniczej. Często słyszymy w ośrodku, że "będziemy przychodzić tu do śmierci" albo "chcemy tu umrzeć". Nam dziwnie się tego słucha, ale widać, że stworzyliśmy silne poczucie bezpieczeństwa w tym miejscu - mówi Jolanta Lipińska, kierownik Dziennego Domu Pomocy "Wajdeloty", który na co dzień pomaga osobom starszym, niepełnosprawnym i chorym oraz ich rodzinom. Rozmawialiśmy o tym, czym dla seniorów jest samotność i co jest największym wyzwaniem w podeszłym wieku.



Życie na emeryturze



Czy boisz się życia na emeryturze

Czy życie senioralne zawsze oznacza samotność?

Jolanta Lipińska: Mamy bardzo zróżnicowaną grupę seniorów z Gdańska i są to osoby od wielu lat zamieszkujące swoje środowisko lokalne, sąsiedzkie, gdzie bardzo często się wychowywały, prowadziły życie zawodowe, które zakończyły, przechodząc na emeryturę. W pewnym momencie dochodzi do zdarzeń, które generują samotność i wyizolowanie społeczne. Osamotnienie przychodzi najczęściej nagle, bo np. jeden z współmałżonków odchodzi. Wydaje mi się, że szczególnie mężczyźni prezentują pod tym względem mniejszą samodzielność w codziennym funkcjonowaniu. Taką sytuację wymógł zresztą model rodziny, w którym to kobieta przejmowała większość obowiązków domowych.

- Starość ma swój naturalny przebieg, to naturalny okres, kiedy obniża się nasza sprawność fizyczna i intelektualna. Po przejściu na emeryturę wszystko zaczyna się kończyć i trzeba to sobie przetrawić i przemyśleć.
W ośrodku znajdują schronienie?

Seniorów otaczamy troską i dajemy możliwość spędzania czasu w grupie rówieśniczej. Biorą udział w szeregu zajęć: muzycznych, gimnastyce ogólnej, relaksacji, masażach indywidualnych. Mają możliwość korzystania z usług opiekuńczych, zaspokajają podstawowe potrzeby żywieniowe, a także otrzymują pomoc np. w poruszaniu się po różnych instytucjach i załatwianiu spraw. Ten świat jest dla nich często niezrozumiały i błądzą np. w kwestii lekarzy.

Nasza placówka funkcjonuje od ponad 32 lat, a oprócz opieki nad seniorami oferujemy również pomoc dorosłym z niepełnosprawnością intelektualną. Jesteśmy dzienną placówką opiekuńczą, trochę taką formą pośrednią między domem rodzinnym a placówką opieki całodobowej. W godzinach popołudniowych dodatkowo działają dwa kluby seniora, a w każdy dzień od godz. 15 do godz. 19 dyżuruje nieodpłatna pomoc prawna.


7

fot. mat. nadesłane

Wszyscy są dla siebie jak rodzina?

Powiem więcej, ten dom słynie z tego, że chodzą tu całe rodziny. Chodzi mama z synem, trzy siostry, szwagier ze szwagierką. Mamy panią, która zamieszkuje w sąsiedztwie, tutaj obok chodziła do żłobka, przedszkola, a teraz tutaj.

Jakie są trudności w podeszłym wieku?



Co jest największym wyzwaniem w podeszłym wieku?

Starość ma swój naturalny przebieg, to naturalny okres, kiedy obniża się nasza sprawność fizyczna i intelektualna. Po przejściu na emeryturę wszystko zaczyna się kończyć i trzeba to sobie przetrawić i przemyśleć. U seniorów zwykle obserwujemy zaburzenia lękowe, mają opory przed różnymi sytuacjami. Nastawiają się, że czegoś nie zrobią, albo wmawiają sobie, że nie są w stanie tego zrobić.

Rodzi się irytacja

Praca z seniorami polega na identyfikacji ich problemów, analizie, co doskwiera i wsparciu. Osoba starsza traci siły witalne i z niektórymi rzeczami przestaje sobie radzić. To, co dla nas wydaje się banalne, dla seniora staje się górą nie do przejścia. Zapomniana wizyta u lekarza staje się gigantycznym wydarzeniem, które wprowadza w irytację i stan zagubienia. Przykładowo osoby w wieku 75 plus mają trudność z nauką obsługi komputera, co też proponujemy, ale pojawiają się luki w pamięci, zdenerwowanie. Człowiek się gubi i nie wie, jak sobie poradzić, mają poczucie, że zawiedli, bo nie przyswoili wiedzy. Dodatkowo seniorzy często denerwują się, jednak nie chcą pomocy, a my staramy się tłumaczyć, że przecież nic się nie stało. Mamy cały zapas melisy w szafce.

Katalog.trojmiasto.pl - Znajdź dom seniora

więcej


Seniorzy w towarzystwie seniorów



Udaje się złapać pewien balans?

Grupa rówieśnicza jest lekarstwem na starość. Nasze kluby i dzienny dom pomocy są miejscem spotkań dla mieszkańców. Nie chcemy ich wyciągać na siłę, my tylko zarzucamy wędkę - pokazujemy, jakie są możliwości, że mamy takie atrakcje i że może akurat coś się spodoba, coś zainteresuje. Jedne aktywności są bardziej spokojne, inne polegają na większym zaangażowaniu i aktywizacji. Seniorzy na początku wzbraniają się - mówią, że to nie dla nich, bo nie potrzebują pomocy, ale to nie o to chodzi tak naprawdę. Chodzi o możliwość skorzystania z zajęć, o kontakt z drugim człowiekiem. Zachowujemy żywotność człowieka.

Proszę zwrócić uwagę, że są to często osoby mające słabe warunki mieszkaniowe, alternatywą jest dom opieki całodobowej, ale tu koszty są ogromne, a miejsc brak. Po ludzku, jestem zdania, że seniorzy do końca swoich dni powinni przebywać w swojej grupie rówieśniczej. Często słyszymy, że "będziemy przychodzić do śmierci" albo "chcemy tu umrzeć". Nam dziwnie się tego słucha, ale widać, że stworzyliśmy silne poczucie bezpieczeństwa w tym miejscu.

Trudno się dostać do placówki?

Jesteśmy przygotowani na 55 miejsc, ale bywa, że ze względu na duży skok przyjęć dobijamy do 60. Natomiast działamy w sposób przemyślany i nie ma pustych przebiegów. Chcemy zawsze wykorzystać 100 proc. możliwości. Kolejka jest średnio rozpisana na dwa-trzy miesiące.

Jak ośrodek zmienił się podczas pandemii?

Nasza sytuacja była dramatyczna, brama zamknięta, a seniorzy koczowali przed budynkiem, a jak już weszli, to nosy przyklejone do szyby. Nie mogliśmy na to pozwolić, więc wypracowaliśmy plan działania, który polegał na dowożeniu posiłków, zrobiliśmy także specjalne miejsce na stołówce, dostosowane do reguł sanitarnych. Zorganizowaliśmy dyżury opiekuńcze, wpuszczaliśmy jednym wejściem, a wypuszczaliśmy drugim po indywidualnym umówieniu się. Była masa pracy i pomimo zamknięcia pracowaliśmy od świtu do zmierzchu.

Seniorzy podczas pandemii



Jak seniorzy przeżyli pandemię?

Pandemia mocno wyizolowała seniorów. Wiele osób ubolewało nad tym i podkreślali, jak im ciężko, że zrobią wszystko, aby tu wrócić, ale to przecież nie zależało od nas, a od sytuacji w kraju. Na pewno było dużo pracy i starań, aby seniorzy wrócili do sprawności, a oni sami mieli szereg rozterek - pytali, czy umrą, czy nas ta pandemia zmiecie? Szczęśliwie nie mieliśmy żadnej straty covidowej, zdaliśmy egzamin z odpowiedzialności - mówię tu zarówno o kadrze, jak i o seniorach.

3

fot. mat. nadesłane

Niedługo potem przyszedł kolejny kryzys

Szczerze mówiąc, wojna na Ukrainie dała nawet więcej niepokojów, bo pojawiły się wspomnienia. Seniorzy zastanawiali się, czy wybuchnie III wojna światowa. Płakali i tu również musieliśmy wypracować nowe schematy postępowania. Mentalnie jednak było to cięższe w porównaniu z pandemią.

Czy dla zespołu są to również trudne sytuacje pod względem emocjonalnym?

Jesteśmy osobami, które się bardzo dobrze znają, lubią ze sobą pracować zespołowo, jesteśmy specjalistami przygotowanymi merytorycznie, ciągle się szkolimy, podwyższając swoje kwalifikacje. To, co powoduje, że dajemy radę, to jednak fakt, że natura wyposażyła nas w konkretne cechy osobowościowe - lubimy pracować z drugim człowiekiem, lubimy to robić i mamy z tego satysfakcję.

Czy zdarzają się jednak również ciężkie chwile?

Są. Na przykład kiedy czasami widzimy lekceważenie naszej pracy czy nasz wysiłek nie jest doceniany. To jednak nie wynika z działania seniora, ale z faktu, że sama starość zwykle bardzo mocno koncentruje się na sobie. Wdzięczność jest zwykle wyrażana w gestach. Inna sprawa to przemęczenie, a jeszcze inna to sytuacja emocjonalna po odejściu, które trzeba potem odchorować, ale nigdy się o nich nie zapomina.

Dzienny Dom Pomocy przy ul. Wajdeloty 28a, świadczy wsparcie i pomoc osobom starszym, niepełnosprawnym i chorym oraz ich rodzinom. DDP jest największą i najdłużej funkcjonującą w obszarze pomocy społecznej placówką tego typu w Gdańsku. Dzienny Dom Pomocy prowadzony jest przez Gdańską Fundację "I Ty Możesz Wszystko".

- To wspaniałe miejsce, gdzie znajdziesz domową atmosferę, życzliwych ludzi i wiele propozycji na aktywne spędzenie wolnego czasu. Wspieramy w aktywności i służymy pomocą w odnajdowaniu w sobie chęci do twórczego działania, które pozwala zachować kondycję życiową i sprawność. Pobyt u nas sprzyja pozytywnemu nastrojowi, jak również pomaga seniorom spędzać czas wśród ludzi i zachować pogodę ducha. W ramach oferty programowej placówki proponujemy naszym uczestnikom zajęcia w grupach terapeutycznych. Każdy znajdzie coś dla siebie, wyszuka i rozwinie ukryte zdolności, zrelaksuje się, popracuje podczas zajęć. Organizujemy wyjścia kulturalne, wyjazdy terapeutyczne i wycieczki, uroczystości okolicznościowe z poczęstunkiem. Realizujemy projekty międzypokoleniowe na rzecz środowiska lokalnego seniorów. W ramach pobytu proponujemy ciepły posiłek (obiad) - informuje fundacja.

Miejsca

Zobacz także

Więcej w kategorii Praca

Opinie (144) ponad 20 zablokowanych

  • 2023-04-10 08:43

    Początek czerwca 1996, lotnisko Bonn-Kolonia i mój lekki, ale jednak szok: tłumy niemieckich emerytów lecących na południe (2)

    Europy. Ludzi zadbanych, widać że dobrego zdrowia i w niezłej sytuacji finansowej, bo nieźle ubranych oraz widać, że sytych. Rodziny z dziećmi w wieku szkolnym jeszcze na wywczasy z Niemiec ruszać nie mogły, stąd taki był przekrój grup na lotnisku. Ponad ćwierć wieku minęło i co, czy ich dogoniliśmy? Czy choć dystans zmniejszyliśmy? Akurat! A to widać było, że ludzie pracy, tacy zwykli (choć może nie byli posiadacze najniższych pensji), a nie tłumy lekarzy, prawników czy wykładowców z wyższych uczelni w wieku pod 70-tkę.

    1 rok

    • 14 3

    • 2023-04-10 11:17

      W d byłeś i g wiesz ja z kołem emerytów zwiedziłem niemal że całą Europę , status i pochodzenie emerytów różne.

      1 rok

      • 1 2

    • 2023-04-10 12:28

      No przecież tusk obiecywał wspaniałe życie na emeryturze. Chyba tylko UBekom

      Rewaloryzacje 4 zl, i emerytura 800 zł. Wielu odżyło dopiero teraz, bo emerytury podwyższył PiS. i dołożył 13, i 14

      1 rok

      • 3 1

  • 2023-04-10 08:49

    Koszmar (2)

    Mam 50 lat i przeraża mnie starość . Nie wiem czy chce przechodzić przez te męczarnie i samotność .

    Ala

    1 rok

    • 9 11

    • 2023-04-10 09:02

      Ala (1)

      Ty się martwisz mając dopiero 50 lat. Przed tobą jeszcze 10 lat do emerytury. Zobacz na tytuł artykułu "Życie po emeryturze." Ja mam 67 lat i zaczynam się zastanawiać jak to jest "być po" Myślałem, że emeryturę dostaje się do śmierci. Czyżby pan P. Kallalas coś wiedział?

      emeryt

      1 rok

      • 4 1

      • 2023-04-10 20:05

        Jakie dziesięć lat ! Już przecież PiS również ,rozważa podniesienie wieku emerytalnego dla wszystkich !!!

        1 rok

        • 1 0

  • 2023-04-10 08:55

    taki los, większości z nas pisana taka przyszłość (3)

    przychodnia, apteka, dyskont, kościół, odwiedzanie grobów bliskich, jak ktoś ma to spacer z psem
    zresztą ci co mają zwierzę, to przynajmniej mają się do kogo odezwać
    dzieci pewnie czasami wpadną, pewnie po to by szacować koszt remontu mieszkania po śmierci emeryta

    1 rok

    • 14 1

    • 2023-04-10 09:06

      (1)

      Dlatego nie mam i nie będę miał dzieci:)

      1 rok

      • 10 0

      • 2023-04-10 09:16

        może i lepiej by na starość nie być samotnym mając dzieci

        1 rok

        • 6 1

    • 2023-04-10 14:32

      kościół i dzieci bym sobie odpuścił

      strata czasu i kasy. Człowiek jest szczęśliwszy bez obu.

      1 rok

      • 4 0

  • 2023-04-10 08:57

    pamiętajcie młodsi , nie wszyscy emeryci pomimo 13 ,14 głosują na Pis , nie daliśmy się sprzedać za pieniądze , (5)

    to ludzie ze wsi i małych miasteczek robią , bo księża kazali

    1 rok

    • 17 10

    • 2023-04-10 09:23

      są emeryci kodziarze i emeryci moherowi (2)

      jedni i drudzy najgorsi

      1 rok

      • 1 6

      • 2023-04-10 09:51

        I z kółka rózańcowego

        1 rok

        • 1 6

      • 2023-04-10 10:58

        pseudo patriota z konfy się odezwał

        1 rok

        • 4 2

    • 2023-04-10 11:31

      ps

      Hej ty z wielkiego miasta, oświecona osobo, człowiek z małej wsi nakryłby cię kapeluszem!! :-)

      1 rok

      • 5 4

    • 2023-04-11 13:36

      Oddaj kasę !!

      Jesteś pasożytem

      1 rok

      • 1 0

  • 2023-04-10 08:59

    tak są

    1 rok

    • 2 1

  • 2023-04-10 08:59

    nie są

    1 rok

    • 3 0

  • 2023-04-10 09:00

    nie wiadomo

    1 rok

    • 2 1

  • 2023-04-10 09:25

    jestem starą babą, pół życia to działalność społeczna na rzecz dzieci z patologicznych rodzin , działalność (1)

    bardzo intensywna na rzecz psów i kotów bezdomnych oraz żle traktowanych , wolontariat w schronisku dla bezdomnych zwierząt , cholera ,nie ma czasu na nudę . Często dostaję zaskakujące pytanie , no tak to ile ma pani zwierząt w domu ,odpowiem tutaj ,żadnego ,bo co się z nimi stanie gdy zachoruję lub zemrę , nie mogą wylądować na ulicy ,tak jak w większości przypadków z mojej działalnośći . Rodzina kłóci się o spadek ,a zwierzęta porzuca się w bezdomność .

    1 rok

    • 12 2

    • 2023-04-10 10:25

      restuwietnam

      lubię zwierzęta

      1 rok

      • 0 2

  • 2023-04-10 09:42

    prawda (2)

    Jeżeli ktoś był kochający i nie toksyczny, będzie miał wokół siebie bliskich. Natomiast, jeśli ubliżał w ciąży , urządzał awantury , obwiniał za śmierć bliskich to będzie omijany szerokim łukiem.

    1 rok

    • 8 8

    • 2023-04-10 10:04

      nie , z tym jest bardzo różnie , jeżeli demencja dopada to starsza osoba jest bardzo ,bardzo upierdliwa , męcząca i

      jest ogromnym cieżarem dla rodziny i wtedy nie patrzą młodzi na żadną przeszłość tylko są bardzo zmęczeni i reagują nie tak jak się tobie wydaje

      1 rok

      • 4 1

    • 2023-04-10 14:30

      Widać, że masz jakieś negatywne doświadczenie z teściową, ale nie zawsze jest powód

      Niestety znam wielu wspaniałych ludzi, którzy byli cudownymi rodzicami, ale dzieci i tak nie chcą się z nimi widywać, bo mają ciekawsze rzeczy do robienia, a dziadkowie to tylko przykry obowiązek, który trzeba czasem odhaczyć...

      1 rok

      • 3 0

  • 2023-04-10 09:57

    Opinia wyróżniona

    Emerycie jesteś sam. (2)

    System emerytalny powinien reagować na sytuacje demograficzną i ekonomiczną tak żeby zapewniać warunki do godnej egzystencji zwłaszcza w sytuacji gdy serwisy społeczne praktycznie nie działają. Dowodem jest ilość osób starszych przebywających na oddz psychiatrycznych jako demencja a tak naprawdę zpowodu braku opieki , to jest około 30% oddziału . Sam jestem emerytem od 12 lat przyczyn nie pracuje w pełnym wymiarze od dwóch , pozostaje aktywny zawodowo bo czuje się potrzebny i nie ma następców

    Emeryt

    1 rok

    • 22 6

    • 2023-04-10 10:51

      serwisy społeczne praktycznie nie działają

      Co to są serwisy społeczne i jak mają zapewniać "warunki do godnej egzystencji" ?

      emeryt

      1 rok

      • 1 1

    • 2023-04-11 09:52

      Dorosłe dzieci nie pomagają rodzicom

      1 rok

      • 2 0

1
2
3
4
5

alert Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii.

Wiadomości

więcej (169)

Ogłoszenia.trojmiasto.pl

Ekspedientka

Kasia

Pruszcz Gdański
Pracownik przeprowadzkowy

LIDERPAK

Gdańsk, Przeróbka
więcej

Pracodawcy w Trójmieście

Vectra
ADECCO Poland
Stocznia Crist
Remontowa Shipbuilding
+ dodaj więcej

Forum

więcej

Najczęściej czytane