Można zaklinać rzeczywistość, że rap 2.0, który od kilku lat jest na topie, jest wyznacznikiem trendów i oczekiwań współczesnych słuchaczy. Można. Ale nie ma to najmniejszego sensu. I nawet jeśli ktoś się w tym trendzie wyróżnia, to jednak wciąż pozostaje w cieniu wielkich. Pokazał to sobotni koncert Pezeta w B90, wyprzedany do ostatniego miejsca.
Najbliższe koncerty hip-hopowe w Trójmieście
tak - jakość zawsze się obroni
75%
tak, ale nowy trend również ma kilku ciekawych wykonawców
16%
nie - wszystko, co stare, musi ostatecznie ustąpić miejsca nowemu
9%
Zacznijmy od słowa wyprzedany.
W popandemicznej erze widać, że sold out sold outowi nie jest równy. Ewidentnie wielu organizatorów zaniża pulę biletów, aby tylko dobrze wyglądało, że koncert się wyprzedał. A później wchodzisz do klubu, a tam pusto.
W tym jednak przypadku o półśrodkach nie było mowy.
B90 dosłownie pękało w szwach. Tłum ludzi, gigantyczna kolejka do szatni i chyba jeszcze większa do obu barów. Dziwne uczucie, człowiek przez te prawie trzy lata mocno odzwyczaił się od takich mas.
A te masy niemal nie rozniosły stoczniowego klubu. Ależ to był klimat, ależ energia!
Publiczność przez cały czas trwania występu nie zatrzymywała się ani na moment, oddając muzykom z nawiązką moc, która płynęła ze sceny. Miło też było uczestniczyć w prawdziwym hip-hopowym święcie. To, co się działo w B90, przypominało sceny z filmu "8. mila" - coś fantastycznego.
A teraz trochę o tym, o czym napisałem na wstępie. Mamy w ostatnich latach wysyp całej masy raperów na autotunie. Przyszło to ze Stanów Zjednoczonych, gdzie też ten nurt ma się bardzo dobrze. Z niewiadomych przyczyn rap przeszedł bardzo dziwną metamorfozę. Wiadomo, artyści poszukują nowych rozwiązań, ale w tym przypadku to jest po prostu paskudztwo. Trudno to nazwać rozwojem. Prędzej regresem.
Wiadomo, są tacy, którzy wykorzystali to jako trampolinę i po osiągnięciu odpowiedniego pułapu rozpoznawalności poszli dalej. Przykłady? Chociażby Tymek czy Szczyl. Obaj w bardzo ciekawy sposób czerpią z rapu i jednocześnie rearanżują go na własną modłę. Tyle że w ich przypadku faktycznie można mówić o jakiejś formie rozwoju. Reszta to popłuczyny.
Telefony na koncertach - przekleństwo czy znak czasów?
No i w tej całej masie neorapowych dziwactw wciąż działa stara gwardia. Wychowana na podwórkach, w blokowiskach, nagrywająca pierwsze mixtape'y w piwnicach, wzrastająca w dziwnych czasach. Rymująca o czymś, mająca przesłanie. Jak Pezet.
Wychodzi na scenę 42-letni facet i od pierwszych chwil czuje się jakość, którą prezentuje. Teksty, nawet jeśli opowiadają o imprezach czy szybkich samochodach, nacechowane są niebywałą inteligencją, celnymi spostrzeżeniami, błyskotliwymi metaforami oraz masą kulturowych i popkulturowych odniesień.
Warszawski raper działa już od przeszło dwóch dekad i nie musi niczego udowadniać, ale kiedy wychodzi na scenę, kiedy zaczyna grać, wciąż widać w nim tę szczenięcą radość. Ale też klasę i progres. Pezet rozwinął się niebywale na przestrzeni lat.
Dziś, występując z żywymi instrumentami, świetnym oświetleniem oraz ścianą LED-ów za nim, jest wykonawcą kompletnym. Czy spełnionym? Trzeba by było zapytać samego zainteresowanego, jednak nie można nie odnieść wrażenia, że on sam ma pewność co do swojej pozycji na rynku.
I Pezet, mając świadomość zmieniających się trendów, również bawi się muzyką. Robił to na poprzedniej, świetnej płycie - "Muzyka Współczesna" - i robi to teraz, na krążku "Muzyka Komercyjna". Sięga po elektroniczne smaczki, jest tu trochę techno, trochę house'u, sporo tanecznych
rytmów, ale to wszystko ma sens, jest uzasadnione i jest zrobione z dbałością o każdy szczegół. Jeśli coś ma być nazywane rapem 2.0, to właśnie taka interpretacja gatunku.
Kto jest prawdziwym artystą?
Oczywiście raper nie zapomina o korzeniach i wciąż tworzy fantastyczne kompozycje w duchu starego, dobrego hip-hopu. Wystarczy posłuchać singla "Jan Paweł". Ale Jan Paweł Kapliński, jak właściwie nazywa się Pezet, nie zapomina o tym, dzięki czemu stał się jednym z najważniejszych polskich raperów. Na sobotnim koncercie mieszał kompozycje stare i nowe.
Były nawet smaczki z samego początku kariery - "Ukryty w mieście krzyk".
Proszę państwa, oto Pezet. Proszę państwa, oto rap. Tak to właśnie powinno wyglądać. I jestem więcej niż pewien, że tak właśnie będzie. To, czego obecnie doświadczamy, jest jedynie przelotną modą. Tak w rapie, jak i każdym innym gatunku.
Jakość oraz ponadczasowość zawsze się obronią.
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii. 
