Praktyki zawodowe to ważna część przyuczenia do zawodu. Czy powinny być płatne? Z takim pytaniem zwróciła się do nas czytelniczka.
Moja córka musi wykonać praktyki zawodowe. W ramach praktyk została przyjęta najpierw na dwutygodniowy okres próbny. Chciałabym dowiedzieć się czy za ten czas należy jej się wynagrodzenie? Jeśli tak, to jak je wyegzekwować? Pracodawca każe też mojej córce pracować przez dwie soboty w miesiącu. Czy to zgodne z prawem?Na pytania odpowiada Marcin Muza, radca prawny z MGS LAW Kancelaria Radców prawnych Mądry, Sznycer, Sambożuk Spółka Partnerska.
Odbywanie praktyk odbywa się w oparciu o przepisy ustawy z dnia 17 lipca 2009 roku o praktykach absolwenckich (tekst jednolity Dz. U. z 2018 roku, poz. 1244). Zgodnie ze wskazanym aktem prawnym, praktyka ma na celu ułatwienie absolwentom uzyskiwania doświadczenia i nabywania umiejętności praktycznych niezbędnych do wykonywania pracy. Na praktykę mogą być przyjmowane osoby, które ukończyły co najmniej gimnazjum lub ośmioletnią szkołę podstawową i w dniu rozpoczęcia praktyki nie ukończyły 30. roku życia.
Podstawą odbywania praktyki absolwenckiej jest umowa, którą zawierają: podmiot przyjmujący na praktykę oraz praktykant. Istotnym jest, że do praktyk absolwenckich nie mają zastosowania przepisy prawa pracy, co oznacza, że zawierana przez strony umowa nie jest umową o pracę w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 26 czerwca 1974 roku Kodeksu pracy (Dz. U. z 2018 r. poz. 917, 1000 i 1076). Istotnym wyjątkiem są tu przepisy art. 183a-183e (regulujące zasady dotyczące równego traktowania i zakazu dyskryminacji), art. 129 § 1 (regulujący wymiar czasu pracy), art. 131 § 1 (regulujący przeciętny tygodniowy czas pracy), art. 132 § 1 (regulujący minimalny dobowy wypoczynek), art. 133 § 1 (regulujący minimalny tygodniowy odpoczynek), art. 134 (regulujący prawo do przerwy w pracy) i art. 1517 (regulujący czas pracy w porze nocnej) Kodeksu pracy, które znajdą zastosowanie.
Brak wynagrodzenia za praktyki zawodowe
Umowa o praktykę absolwencką nie może być zawarta na okres dłuższy niż trzy miesiące. Oznacza to, że po wskazanym przez czytelnika dwutygodniowym okresie próbnym, kolejne umowy (niezależnie od ich ilości) mogą być zawarte łącznie na nie więcej niż dwa i pół miesiąca.
Odnosząc się do kwestii wynagrodzenia wskazać należy, że zgodnie z art. 3 ust. 1 i 2 przytoczonej jw. ustawy,
praktyka może być odbywana odpłatnie lub nieodpłatnie. To, który z wariantów zostanie przyjęty, uzależnione jest od woli stron umowy (tj. podmiotu przyjmującego na praktykę i praktykanta). Istotnym przy tym jest, że jeżeli strony zdecydują się na opcję pierwszą, to świadczenie wypłacane praktykantowi nie będzie wynagrodzeniem za pracę, o którym mowa w przepisach Kodeksu pracy a jego miesięczna wysokość nie może przekraczać dwukrotnej wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę, ustalonego na podstawie ustawy z dnia 10 października 2002 roku o minimalnym wynagrodzeniu za pracę (tekst jednolity Dz. U. z 2018 roku, poz. 2177). Oczywiście jeżeli strony określiły wynagrodzenie, a następnie podmiot przyjmujący na praktykę odmawia jego zapłaty, to praktykantowi przysługuje roszczenie o zapłatę, które może być realizowane przed sądem. W takiej sytuacji należy wystąpić z pozwem o zapłatę.
Porady prawne w serwisie Praca
Odpowiadając na pytania czytelnika, odnoszące się do czasu wykonywania praktyki zawodowej wskazać należy, że te kwestie również winny zostać uregulowane w umowie zawartej pomiędzy podmiotem przyjmującym na praktykę a praktykantem. Zgodnie z art. 5 ust. 2 pkt 1)-3) cytowanej jw. ustawy, umowa ta powinna określać w szczególności:
- rodzaj pracy, w ramach której praktykant ma uzyskiwać doświadczenie i nabywać umiejętności praktyczne;
- okres odbywania praktyki;
- tygodniowy wymiar czasu pracy w ramach praktyki.
Oznacza to, że strony umowy mogą indywidualnie określić harmonogram odbywania praktyk z zastrzeżeniem, że czas pracy praktykanta nie powinien przekraczać ośmiu godzin na dobę i 40 godzin tygodniowo. Ponadto praktyka nie może być odbywana w niedziele, święta i w porze nocnej.
Praca w sobotę jest dopuszczalna, lecz należy pamiętać, że praktykantowi trzeba zapewnić 11-godzinny dobowy odpoczynek i 35-godzinny nieprzerwany odpoczynek tygodniowy.
Porady prawnika
Masz wątpliwości dotyczące działań firmy, która cię zatrudnia? Nie wiesz jak postąpić w sporze z pracodawcą, jakie możliwości pozostawia ci prawo pracy? A może po prostu jest temat, który cię nurtuje i chcesz poznać zastosowanie bieżących przepisów? Prześlij swoje pytania mailem: serwispraca@trojmiasto.pl. Na pytania czytelników odpowiadać będą radcy z trójmiejskich kancelarii. Odpowiedzi na wybrane pytania publikowane będą w Serwisie Praca portalu Trojmiasto.pl