Pracował fizycznie i umysłowo, co - jak twierdzi - przydaje mu się do dzisiaj. Przez lata związany z rynkiem kapitałowym, obecnie zajmuje się produkcją odzieży reklamowej. O tym, dlaczego dyktatura to nie najlepszy sposób na zarządzanie zespołem i czy pieniądz jest naprawdę najlepszym motywatorem, rozmawiamy z Robertem Raszczykiem, zastępcą dyrektora zarządzającego, prokurentem w Brands Polska i wykładowcą Szkoły Giełdowej przy Politechnice Gdańskiej. W poprzednim odcinku rozmawialiśmy z Pawłem Lulewiczem, wiceprezesem Pomorskiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej. Kolejna rozmowa już w przyszłym miesiącu.
Wielu powie, że najlepszym motywatorem jest pieniądz. Oczywiście, to ważny bodziec, ale jako narzędzie motywacyjne ma swoje ograniczenia.
Najgorsze cechy menedżera to pycha, wyniosłość, zbyt duża pewność siebie, swego rodzaju dyktatura wśród pracowników.
Poznałem tajniki pracy fizycznej i umysłowej. Przydaje mi się to do dziś i nigdy nie żałowałem, że próbowałem różnych zajęć. Uważam, że praca fizyczna jest tak samo ważna jak praca umysłowa, niestety często mniej płatna - a szkoda.
Sukces definiuję osobiście jako stan zadowolenia z samego siebie, z tego, co i jak robię, oraz robienia tego dobrze.
2019-11-15 22:35
Opinia wyróżniona
W pracy spędzamy trzy czwarte swojego życia? Może jestem dziwny, ale spędzam w pracy 8 godzin dziennie przez pięć dni w tygodniu, a nie 18 godzin 7 dni w tygodniu. No chyba, że u tego menadżera tak trzeba pracować...
2019-11-15 11:21
Opinia wyróżniona
"w korporacjach i dużych firmach czasem trafiają się określeni ludzie. Jedni to dość cyniczni karierowicze, bez większego talentu, za to umiejętnie nadskakujący przełożonym. Są i drapieżnicy. Ludzie z cechami charakteru właściwymi dla socjopatów. Czytałem zresztą badania wedle których najwięcej takowych trafia się właśnie w dużych firmach. Są tam
"w korporacjach i dużych firmach czasem trafiają się określeni ludzie. Jedni to dość cyniczni karierowicze, bez większego talentu, za to umiejętnie nadskakujący przełożonym. Są i drapieżnicy. Ludzie z cechami charakteru właściwymi dla socjopatów. Czytałem zresztą badania wedle których najwięcej takowych trafia się właśnie w dużych firmach. Są tam mile widziani, bo są efektywni. Ludzie pozbawieni skrupułów i empatii, idący po trupach do celu. Dla szefów są bardzo cenni, bo dowożą wyniki, a dla właścicieli słupki są przecież najważniejsze. Człowiek się nie liczy."
2019-11-15 09:49
Opinia wyróżniona
Dokładnie takiego myślenia brakuje wielu "menadżerom"
2019-11-15 08:09
Np. Energii, jak zostać Managerem.
Odpowiedz: "yyyyy no wie Pan yyy nauka, ciężka praca". Nieprawda Panowie? Wszyscy wiemy jak sie tam znaleźliscie. Nikogo nie oszukacie.
2019-11-15 10:28
2019-11-15 10:35
Kazdy jeden wspinał się po schodach kariery w SSP. "Kto to jest? Nowa specjalistka. Kto? Natalka, Zosi córka" " A ten? To Marek, menedzer. Jakiś nowy? Od prezesa...sam wiesz"
2019-11-15 08:09
2019-11-17 08:21
"Uważam, że praca fizyczna jest tak samo ważna jak praca umysłowa, niestety często mniej płatna - a szkoda". Rozumiem, że bohater artykułu zarabia mniej od swoich podwładnych, pracujących fizycznie?
2019-11-15 08:11
menadżerem pewnie podobnie...
2019-11-15 12:16
Proponuję też "Football manager 2020".
2019-11-15 08:17
2019-11-15 10:57
1) Pierwszy krok- dodanie szefa do znajomych na mediach społ. Mnie to samo w sobie by obrzydzało i nawet przez myśl nie przeszło, ale jak komuś zależy...
2)śmianie się z niezwykle wyszukanego humoru szefa, dosłownie z każdego żartu/tekstu
3)wysłuchiwanie monologów jaki to szef nie jest wspaniałym szybkim kierowca
4)Uśmiechanie się, branie flirtem ...
5) Bezkrytyczne słuchanie obrażania współpracowników
6) Kapowanie...
I tyle. Pracowitość, punktualność, to sprawa drugorzędna.
2019-11-15 08:39
2019-11-15 08:56
o ile z pieniędzmi jako jedynym motywatorem do efektywnej pracy się zgadzam że nie tędy droga na dłuższą metę, ale odnośnie mentoringu wśród zespołu podwładnych, to już trąci lekko teoretyczną wiedzą rodem z podręczników do zarządzania i marketingu. Moje doświadczenia są takie, że jak się poluzuje układy w firmie, to od tego momentu dokonuje się korozyjna dezorganizacja firmy. Autorytarne niemal despotyczne prowadzenie firmy jest moim zdaniem najbardziej efektywnym sposobem prowadzenia dobrze prosperującego przedsiębiorstwa
2019-11-15 09:24
Ja pracuję tylko dla pieniedzy.
To motywacja bo dzięki nim realizuje swoje hobby, utrzymuje dom.
Jakbym był milionerem z domu to miałbym lepsze pomysły na życie niż marnowanie czasu i życia w pracy.
2019-11-15 10:03
Nie potrzebuje lukrowania w stylu "praca w młodym dynamicznym zespole" Pracuje po to aby mieć za co żyć, realizować swoje hobby, pasje i inne sprawy. Nie mówię, że marudze na to co aktualnie robię, ale jak ktoś mi wciska kit, że pieniądze w pracy to nie wszystko to mi się wymiotować chce.
Jakbyśmy zarabiali tyle co na zachodzie to może bym mógł tak powiedzieć. W PL to jest ciągle pogoń za większa wypłatą aby móc żyć na poziomie. Jak dobije do swojego wypłatowego celu który konsekwentnie realizuje, to wtedy będę mógł powiedzieć, że pieniądzę w pracy to nie wszystko.
2019-11-15 10:23
a jaki to Twoj wyplatowy cel?
2019-11-15 10:37
To chyba nie twoja sprawa.
Dla jednych 4 tysiące, dla innych 50000 zł.
2019-11-15 12:38
Jak rozmowa o kasie to wg polakow rozmowy nie ma :) ah ta zasciankowosc, na zachodzie kwestie wyplat sa jawne i nikt nie robi z tego takiej dramy jak polszy people
2019-11-15 13:27
Widać, że angielski biegły.
2019-11-15 15:39
jes
2019-11-16 08:59
A w ojczystym języku potrafi tylko przeklinać.
2019-11-15 11:09
Do pewnego momentu jest to prawdą.
Też kiedyś myślałem że wolałbym robić dużo gorszą pracę za 20% więcej pieniędzy, ale jest tam kilka gwiazdek.
Lepiej zarabiać mniej, w pracy dającej rozwój zawodowy - po prostu w ciągu kilku lat można wtedy awansować, albo znaleźć pracę lepszą, lepiej płatną.
Nierzadko praca gorsza, ale lepiej płatna jest swego rodzaju pułapką która więzi pracownika na danym stanowisku.
Do tego po osiągnięciu pewnego już zadowalającego poziomu finansowego, zacząłem dużo bardziej doceniać work/life balance.
No ale oczywiście to zaczyna być istotne dopiero jak micha jest już pełna.
2019-11-15 20:56
Z tym, że apetyt rośnie w miarę jedzenia a nawet jakby ktoś się temu oparł, to inflacja skutecznie mu tą michę będzie kurczyć.
2019-11-15 10:14
o bidoki, a moja praca jest moim hobby, a jak dodam jeszcze że jestem na swoim to wam pewnie maść na ból tylnej części ciała będzie potrzebna...
2019-11-15 11:53
A i tak jestes frustratem....
2019-11-15 10:37
Pieniadze przestaja motywowac powyzej pewnego pulapu zarobkow, ktorego wiekszosc nie osiaga.
2019-11-16 11:10
praca wiele zdrowia nas kosztuje , dlatego jeśli mamy wybór to wolimy pracować w miejscu, w którym jest nam dobrze.
2019-11-15 11:05
pod warunkiem że masz rynek pracodawcy i każdemu kto fiknie możesz zgodnie z prawdą powiedzieć że "już masz 10 chętnych na jego miejsce".
Wtedy autorytarne prowadzenie firmy może się udać - nie dlatego że jest dobre, a dlatego że masz niewolników którzy z przyczyn ekonomicznych nie mogą sobie pozwolić na odejście z pracy.
Na rynku zrównoważonym (nie mówiąc o branżach gdzie jest rynek pracownika), takie postawienie sprawy szybko spowoduje że zarządzać to sobie będzie mógł najwyżej sam sobą, bo reszta sobie pójdzie.
Podstawowy temat - swoboda i prawdziwe delegowanie uprawnień to coś co pozwala pracownikowi na rozwój siebie. Autorytarny przełożony, który nie pozwoli "pierdnąć" pracownikowi, to coś co ten rozwój hamuje.
I pracownicy po prostu pójdą sobie gdzieś indziej.
2019-11-15 11:12
Fatalna konkluzja. Idzie w kierunku zdecydowanie feudalnych relacji jakie się plenią w rodzimych firmach. Ciekawe co na to pańska sekretarka ??
2019-11-15 09:11
Trzeba miec brode i sweter pod marynarke nosic
2019-11-15 09:12
I powiem tyle. Dobry menadżer to osoba, która ma do tego predyspozycje. Miałem kilku menadżerów nad sobą chyba z 4. Tylko jeden z nich według mnie był odpowiednim człowiekiem na odpowiednim stanowisku. Miał zdrowe podejście do ludzi i zadań, był poprostu "normalny" Za to reszta? To poprostu niewychowane gbury, które skończyły kursy manadzerskie i sztucznie stosują techniki zarządzania ludźmi, których się gdzieś tam wyuczyli. Tylko że to tak drażni i bije po oczach, że przeciętnie ogarnięty człowiek odrazu zraża się do takiego osobnika. Taka osoba jak dla mie to jest pomyłka a nie menadżer. Druga sprawa, to kadra dyrektorska. Polskie oddziały kuszą pracowników "zagraniczną" kulturą i w ogóle bajka. A koniec końców jak się na to spojrzy gdy opadną emocje, to dalej to samo Polskie januszostwo i kombinowanie jak tutaj zapłacić pracownikowi jak najmniej. Pracowałem w Polskim oddziale firmy i jakiś czas w centrali. Podejście do pracownika u nas to są dalej wczesne lata 90-te. Mimo tego że kadra zarządzająca jest "światła" i hej do przodu, to cwaniactwo i tak prędzej czy później wychodzi. W tej kwestii to jesteśmy 30 lat za Zachodem.
2019-11-15 11:11
choć mnie wydaje się że ci zachodni menedżerowie wcale nie są tacy dużo lepsi...
2019-11-15 15:04
firmy normalne. Zwykle te normalne działają na dobrych marżach, na dość pojemnych rynkach. Kiedy rynek się kurczy, marże spadają...wkrada się nerwowość i krwiożerczość bo menedżera ciśnie się na realizację planu, który w rzeczywistości jest .... nierealny.
2019-11-16 11:14
Wcześniej mieli polaka i przez 20 lat się rozwijało osiągając naprawdę dużo jak na Polskie czy wręcz Europejskie możliwości.
Teraz, pod nowym menadżerem zobaczmy choć odeszło z 1/3 kadry od reki znajdując pracę u konkurencji.
2019-11-15 09:13
Praca fizyczna w spedycji? Co Pan tam robił? - segregatory z CMR Pan przerzucał z biurka na biurko?
2019-11-15 09:19
Kontenery rozładowywałxD
2019-11-15 09:19
2019-11-15 10:12
Jak to mówi stara i nikomu nieznana piosenka z niedoszłego kabaretu:
giętki w kręgosłupie
oraz luźny w pupie
po kariery słupie
wciągnie się raz-dwa!
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii.
